Ο δρόμος προς την υλοποίηση του ονείρου ήταν εξαιρετικά δύσβατος τουλάχιστον όπως τον βιώσαμε εμείς. Ξεκινήσαμε με την ελπίδα πως θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε τα παιδάκια μας με φυσιολογικό τρόπο. Μετά από 3 χρόνια άκαρπων προσπαθειών μπήκαμε στη φάση διερεύνησης του προβλήματος και αναζήτησης των αιτιών του. Κάναμε διάφορες εξετάσεις και περιπλανηθήκαμε σε πολλούς γιατρούς με την ελπίδα κάθε φορά πως θα εντοπίσουμε τη ρίζα του προβλήματος και θα καταφέρουμε να το επιλύσουμε. Κάθε φορά όμως οι διάφορες εξετάσεις ήτανε πολύ καλές. Αυτό από μια άποψη ήταν αισιόδοξο με την έννοια πως εφόσον είμασταν υγίεστατοι υπήρχε ελπίδα να τα καταφέρουμε κάποια στιγμή ίσως και φυσιολογικά. Προχωρήσαμε σε ορμονολογικές εξετάσεις, υστεροσαλπιγγογραφία, έλεγχο σπέρματος και όλα ήτανε φυσιoλογικά.
Μετά από καθοδήγηση του πρώτου γυναικολόγου που μας παρακολουθούσε θα προχωρούσαμε σε σπερματέγχυση. Η πρώτη απόπειρα απέβη άκαρπη καθώς μετά τη λανθασμένη λήψη φαρμακευτικής αγωγής προκλήθηκε υπερδιέγερση των ωοθηκών. Αργότερα προχωρήσαμε σε σπερματέγχυση η οποία τελικά απέτυχε. Μετά από αυτά τα γεγονότα αποφασίσαμε να αλλάξουμε γιατρό και να απευθυνθούμε σε κάποιον πιο εξειδικευμένο τουλάχιστον όπως φημολογείται. Με το δεύτερο γιατρό προχωρήσαμε στην πρώτη προσπάθεια εξωσωματικής. Χρειάστηκε να στεφθεί με αποτυχία και αυτή η προσπάθεια προκειμένου να ανακαλύψει ο συγκεκριμένος γιατρός πως ίσως η παρουσία ενός οινομιώματος και ενός πολύποδα ήταν αυτή που προκάλεσε το αρνητικό αποτέλεσμα. ’Οσον αφορά τη συγκεκριμένη προσπάθεια θα πρέπει να τονιστεί και η αποτυχία σωστής και πάνω απ’όλα ανθρώπινης προσέγγισής μας από την πλευρά μελών του προσωπικού του κέντρου.
Εν συνεχεία αφού προχωρήσαμε σε επέμβαση αφαίρεσης του πολυποδα αποφασίσαμε να αλλάξουμε γιατρό και κέντρο. Στη νέα μας προσπάθεια πραγματοποίηθηκε μια ωοληψία και εμβρυομεταφορά ένα μήνα μετά για αποφυγή ενδεχόμενης αποτυχίας λόγω του συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών. Στη δεδομένη στιγμή ας σημειωθεί πως είχε αναπτερωθεί το ηθικό μας καθώς η εμβρυολόγος μας διαβεβαίωνε πως είχαμε άριστη ποιότητα εμβρύων. Ωστόσο, βιώσαμε άλλη μια αποτυχία. Μετά από σύσταση του γιατρού προχωρήσαμε και σε έλεγχο του καρυότυπου χωρίς να εντοπιστεί κάτι αρνητικό. Καθώς είχανε κρυοσυντηρηθεί κάποια έμβρυα αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε άλλη μια εμβρυομεταφορά. Σε πρώτη φάση ο γιατρός είχε προτείνει να πάμε σε βλαστοκύστες. Τελικά όμως δεν συνέβει αυτό με αποτέλεσμα να ξαναμπούμε στην περιπέτεια μιας αποτυχίας. Μάλιστα ο λόγος που μας ώθησε να ξαναμπούμε στη διαδικασία έρευνας ένος άλλου γιατρού ήτανε το γεγονός πως σε τηλεφωνική επικοινωνία του γιατρού με τον οποίο είχαμε προχωρήσει στην τελευταία απόπειρα εξωσωματικής με συνάδελφό του ο πρώτος ισχυρίστηκε πως ο λόγος της αποτυχίας μας ήτανε τα κακής ποιότητας ωάρια. Η απορία μας ήτανε πως αν όντως διαθέταμε κακής ποιότητας ωάρια για ποιο λόγο δεν προχωρήσαμε σε βλαστοκύστες και αν δεν προχωράγανε τα έμβρυα να μην προχωρούσαμε και στην εμβρυομεταφορά.
Μετά από τις αποτυχημένες προσπάθειες που περιέγραψα πιο πάνω οι οποίες μας επιβάρυναν τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά και έχοντας φτάσει σε αδιέξοδο ευτυχώς διαβάσαμε για τον κύριο Σφακιανούδη και την ομάδα του. Από την αρχή που πήγαμε για εξέταση στο ιατρείο του κέρδισε την εμπιστοσύνη μας καθώς με μετρημένο και άρτια επιστημονικά λόγο κατάφερε να τονώσει την αυτοπεποίθηση και το ηθικό μας. Αφού μελέτησε προσεκτικά το ιστορικό μας μας καθοδήγησε σε έλεγχο καμπύλης σακχάρου προκειμένου να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποια ένδειξη που να αποτρέπει τη σύλληψη. Απορρίφθηκε και αυτή η πιθανότητα.
Το τελευταίο που μας έμενε ήτανε να ελέγξουμε την ύπαρξη ενδομητρίωσης. Μας εξήγησε πως δεν είχε σοβαρές ενδείξεις για την ενδομητρίωση και το άφησε καθαρά σε δική μας επιλογή κατά πόσο θα προχωράγαμε σε επέμβαση ή όχι. Προχωρήσαμε τελικά στην επέμβαση προκειμένου να αποκλείσουμε και αυτό το ενδεχόμενο. Η επέμβαση έδειξε απουσία ενδομητρίωσης οπότε το επόμενο μας βήμα ήτανε η εξωσωματική γονιμοποίηση που θα πραγματοποιούνταν με βλαστοκύστες. Θα πρέπει να σημειωθεί πως σε κάθε μας βήμα δεν μας απογοήτευε και δεν έπαυε να μας εύχεται να έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα που θα προέκυπτε με φυσιολογικό τρόπο. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της εξωσωματικής ήτανε δίπλα μας για οποιαδήποτε διευκρίνηση και για οτιδήποτε χρειαστήκαμε ώσπου τελικά φθάσαμε στο πολυπόθητο θετικό αποτέλεσμα!
Ο κύριος Σφακιανούδης και η ομάδα του μας οδήγησαν τόσο αβίαστα σε ένα θετκό αποτέλεσμα από την πρώτη προσπάθεια. Η ταλαιπωρία μας όμως δεν είχε τελειώσει καθώς δεν προλάβαμε να ευχαριστηθούμε τα ευχάριστα νέα και παρουσιάτηκε αποκόλληση με κίνδυνο αποβολής. Και σε αυτή την περίπτωση όμως μας στήριξε και με τους κατάλληλους ιατρικούς χειρισμούς φθάσαμε σήμερα να κρατάμε στην αγκαλιά μας δύο υπέροχα πλασματάκια και να είμαστε πολύ ευτυχισμένοι γιατί τελικά πραγματοποιήθηκε ένα όνειρο που προσπαθούσαμε να κατακτήσουμε επί σειρά ετών και είχε φθάσει να μας φαίνεται άπιαστο!
ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΦΑΚΙΑΝΟΥΔΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ! Μακάρι να πολλαπλασιάζονταν τέτοιοι άνθρωποι και επιστήμονες! Ε + Η
